"...στὸν ἱερὸ Ναὸ τῆς Μεταμορφώσεως στὴν Ἀλεξανδρούπολη οἱ καμπάνες θὰ χτυπήσουν στὶς 9.00 τὸ βράδυ. Τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» θὰ ἐκφωνηθεῖ στὶς 9.45 καὶ ἡ ἀναστάσιμη θεία Λειτουργία θὰ τελειώσει στὶς 11.00 πρὶν τὰ μεσάνυχτα."
Αυτό που αναπόφευκτα συμπεραίνουμε λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα ευρήματα της έρευνας, είναι ότι το εν λόγω σύμβολο δεν φαίνεται να είναι μονοπώλιο των συγκεκριμένων εκδόσεων που το χρησιμοποιούν ως λογότυπο ούτε είναι ένα έμβλημα τυχαίο και άνευ σημασίας ή βαρύτητας. Είναι ένα σύμβολο της ένωσης του Χριστιανισμού με τον Ιουδαϊσμό, η οποία, “όλως τυχαίως”, αποτελεί απώτερη βλέψη του παναιρετικού κινήματος του Οικουμενισμού.
Στερώντας το λαό από την ορθόδοξη Κατήχηση ήδη από τη νηπιακή και παιδική ηλικία, αυτό που με βεβαιότητα καταφέρνουν οι εχθροί του Θεού, της Εκκλησίας και ολόκληρου του ανθρώπινου γένους είναι να εκκολάπτουν ανενόχλητοι τους προσκυνητές του Αντιχρίστου και των προδρόμων του.
Ποια είναι, όμως, τελικά η αληθινή πληγή του Έβρου (και του κάθε τόπου); Είναι τα καμένα δάση και το βιος των ανθρώπων που καταστράφηκε; Ή μήπως όχι;
Στα Εννιάμερα της Παναγίας πήρες την Εικόνα της Ιεροσολυμίτισσας, τη γυάλισες, τη μύρωσες, την έβαλες στην αγκαλιά σου και κλαίγοντας ξεκίνησες να ψάλλεις: “Ἐν τῇ Γεννήσει, τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας…”. Την περιέφερες σφραγίζοντας όλο το σπίτι. “…Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν”… Ας χτυπιούνται τώρα οι διαόλοι· εδώ φυλάει η Παναγία, δεν έχεις ν’ ανησυχήσεις.
Και η δακρυσμένη προσευχή του Ιερέα και των πιστών εισακούστηκε. Δεν άφησε ο Κύριος το κακό να προχωρήσει. Η φωτιά δια πρεσβειών του προστάτη Αγίου Ιερομάρτυρα Χαραλάμπους απομακρύνεται από το χωριό, περνώντας το ξυστά...
Οι διασώστες κατάφεραν κάποια στιγμή να ανασύρουν ένα παιδί που ήταν για μέρες θαμμένο κάτω από τα συντρίμμια. Μόλις το έβγαλαν, του πρόσφεραν νερό και τροφή. Το παιδί είπε πως ούτε διψούσε ούτε πεινούσε. Στην απορία τους, πώς γίνεται να μη διψάει και να μην πεινάει μετά από τόσες μέρες, το παιδί απάντησε ότι, όσο ήταν θαμμένο ζωντανό, ερχόταν μία Γυναίκα και του έδινε να φάει και να πιει.
Όποιος αμφισβητεί την ύπαρξη και τις σκοτεινές και κακοποιές (του Κυρίου επιτρέποντος) δυνάμεις των δαιμόνων, ας εύχεται να μην έλθει ποτέ στη δεινή θέση να λάβει ιδία πείρα.
Απαλλασσόμαστε άραγε των ευθυνών μας όλοι εμείς οι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, όταν αδιαφορούμε για την ύπαρξη και δράση στον τόπο μας οργανώσεων οι οποίες ουσιαστικά υπηρετούν σκοτεινές δυνάμεις, προκαλώντας έτσι ακόμα περισσότερο την οργή του Θεού, η οποία ήδη εγείρεται δριμύτατη λόγω της εκκοσμίκευσης και της γενικότερης αποστασίας μας;
Εμένα μη μ’ ακούς· ούτε με ξέρεις, ούτε μ’ εμπιστεύεσαι.Αυτοί, όμως, οι κακοί Υπηρέτες του Κυρίου,που θαρρείς πως τους γνωρίζεις,που τους ακούς και εμπιστεύεσαι,σε οδηγούν στο ανάθεμα.Κι ανάθεμα θα πει, γίνεσαι χάρισμα στο διάβολο.
Σῖτος Θεοῦ 